به خاطر پسابهاي صنعتي، كشاورزي، خانگي و بي توجهي عمومي به محيط زيست، آلودگي به سوي درياي خزر را جاري ساخت و با افزايش فاضلاب هاي گوناگون اين آلودگي ها در حال افزايش است.

منطقه جنوبي درياي خزر از نظر تقسيمات كشوري شامل استانهاي مازندران، گيلان و گلستان مي شود كه منطقه ساحلي اين استانها با دارا بودن وسعتي معادل 5/3 درصد كل كشور بيش از 10 درصد جمعيت را در خود جاي داده است به طوري كه تراكم جمعيت اين ناحيه در واحد سطح حدود 2 برابر متوسط تراكم جمعيت كل كشور است.

منطقه ساحلي درياي خزر كه يكي از ويژه‌ترين مناطق زيستي در جهان محسوب مي شود تاكنون به دليل مديريت هاي بخشي كه اغلب با مشكلات عديده مواجه بوده اند با تهديد هاي متعددي روبروست كه از جمله اين تهديد ها مي توان به آلودگي آبهاي درياي خزر، كاهش ماهيان خاوياري بي نظير و ساير شيلات اين درياچه، كاهش سطح جنگل هاي منحصر به فرد هيركاني، تغيير كنترل نشده كاربري اراضي، تراكم جمعيت خارج از تحمل محيط در برخي مناطق ساحلي، مشكلات زباله و فاضلاب، آلودگي هاي نفتي و مواد زائد خطر ناك، گسترش بيماريهاي مختلف، مشكلات آبهاي زير زميني و نابودي تالاب‌ها اشاره كرد.

اين منطقه به جهت توانايي هاي بالاي خود داراي فرصتهاي قابل توجهي براي توسعه پايدار است كه ترابري بين المللي، چشم انداز هاي طبيعي و امكانات ويزه براي اكوتوريسم و گردشگري پايدار، مناطق حفاظت شده استثنايي جهت جلب توريست بين المللي، تنوع زيستي بي نظير و دعوت دانشمندان و محققان از سراسر جهان براي تحقيقات و محصولات شيلاتي و كشاورزي از جمله اين قابليتها است.

تاكنون با اعمال مديريت هاي بخشي ناهماهنگ نه تنها تهديدهاي منطقه كاهش نيافته و از تخريب و آلودگي محيط زيست جلوگيري به عمل نيامده است بلكه به استناد آمار و ارقام موجود اين تهديد ها در سالهاي اخير با سرعتي قابل توجه گسترش يافته است. از سويي ديگر استفاده از فرصتهاي بي نظير منطقه از آن جهت كه بدون برنامه ريزي جامع و بدون توجه به توسعه پايدار بوده اند خود به عاملي در جهت توسعه ناپايدار و تخريب و همچنين الودگي محيط زيست بدل شده است. ادامه اين روند نه تنها موجب تخريب محيط زيست خواهد شد بلكه مشكلات عديده اجتماعي، اقتصادي و بهداشتي براي منطقه به بار خواهد آورد،كشاورزان بيشماري كه با فروش اراضي كشاورزي خود به مغازه داران و يا رانندگان شهري تبديل شده اند.

 صياداني كه ناچار شغل سابق خود را رها كرده اند، هجوم ويلا نشينان با فرهنگ هاي متفاوت به منطقه و بسياري تغييرات ديگر كه در جهت توسعه ناپايدار منطقه بوده، پيامد اجتماعي، اقتصادي و بهداشتي و همچنين فرهنگي بسياري به بار آورده كه هجوم عوارض محيط زيستي خاموش و بي درد سر نخواهد بود. بر اساس مطالعات انجام شده تنها راه حل جلوگيري از اين روند تخريب و آلودگي و همچنين نابساماني اجتماعي و اقتصادي، ايجاد سيستم مديريت يك پارچه منطقه ساحلي است.

اين مديريت برخلاف مديريت بخشي با رويكرد همه جانبه و فراگير و در بر گرفتن تمامي فعاليت هاي بخشي و نيز ملاحظات زيست محيطي و اكولوژيكي با اهداف ملي و منطقه اي فعاليت خود را سامان خواهد داد.

مديريت جامع منطقه ساحلي بايد زون بندي و تفكيك منطقه ساحلي براي تخصيص استفاده هاي متنوع را سامان دهد و اين مديريت بايد بتواند طرح هاي جديد براي منافع ويژه مانند ماهيان خاوياري و تالابها و جنگلهاي ساحلي و رشد اكوتوريسم را ساماندهي كند. كارشناسان پيش بيني مي كنند تا سال 2010 به ميزان 300 ميليون تن فاضلاب كشاورزي وارد رودخانه هاي مازندران مي شود كه اين امر آلودگي دريا را مضاعف خواهد كرد.

 بر پايه برخي گزارش ها روزانه در استان مازندران 16 تن ازت و يك هزار و 680 تن فسفر از طرق گوناگون وارد آبهاي اين استان مي شود كه ادامه زيست سالم را به مخاطره مي اندازد ./البرز